5 Widowisko Batalistyczne – „Polskie drogi”

11 listopada – V Widowisko Batalistyczne pt. ,,Polskie Drogi,, przy wielu przeciwnościach udało się wreszcie zrealizować. Pierwszy planowany termin 14-15 sierpnia, drugi 8 października, do trzech razy sztuka. Budżet widowiska jest zbyt mały abyśmy mogli ubrać i wyposażyć w repliki broni naszych aktorów, dlatego musimy wypożyczać.

Mamy wielu życzliwych i zaangażowanych ludzi, którzy nam pomagają przy organizacji tego dużego przedsięwzięcia, wymienię naszych przyjaciół: – Stanisław Mazurek z Lęborka – opancerzone wozy bojowe BTR- 152 z armatą D – 44 – Marcin Talaśka ,,Gimi,, ,,MILITARNI TEAM,, z Redy – właściciel czołgu T-34, który tym razem nie mógł wziąć udziału w widowisku w związku z awarią czołgu. -Karol Ginda ze Złotowa – motocykl z obsadą, były żołnierz zawodowy, jak mało kto wie na czym ta zabawa polega, tym razem zaprosił swoich przyjaciół ze Złotowa. -Stanisław Glugla właściciel gospodarstwa agroturystycznego w Wielkim Buczku, ułan z zamiłowania, aktor z powołania odtwórca roli Hubala, zaprosił wielu swoich przyjaciół, mogliśmy podziwiać szarżę polskich ułanów z września 1939r. – Po raz pierwszy w naszym widowisku wystąpiła grupa żołnierzy z poza naszej gminy, byli to członkowie Trójmiejskiej Grupy Rekonstrukcji Historycznych w Sopocie oddział w Pile. – Grzegorz Schienke ze swoimi ludźmi obsadził wiele ról, sam osobiście bardzo wyrazistą rolę księdza.

Osobną grupę aktorów naszych widowisk stanowią tzw. ,,cywile,, tym razem mieszkańcy domu na skraju lasu, więźniowie obozu internowanych w Lipce jest to długa lista nazwisk, dlatego nie będę jej teraz wymieniać aby nie pominąć kogoś./ już wkrótce podamy nazwiska wszystkich aktorów/.

Przy tak dużym przedsięwzięciu pracuje wielu ludzi, jedni więcej inni jeszcze więcej, ale są tacy, którzy oddają siebie do dyspozycji 24h są nimi bez wątpienia moi koledzy: Tomasz Baranowski i Piotr Poziomski. Mógłbym zapisać wiele stron na temat pracy, poświecenia wielu ludzi w przygotowanie kolejnego widowiska w Lipce, ale najważniejszą opinią jest Wasza, a także ilość widzów jaka gromadzi się na kolejnej edycji, mogę powiedzieć naszego Widowiska Batalistycznego, lub jak niektórzy mówią ,,wojny,, w Lipce.

,POLSKIE DROGI,,

Autor scenariusza – Lech Wiśniewski

 

Spis treści:
1. Scena pierwsza – ,,Lata trzydzieste na granicy polsko – niemieckiej,,
2. Scena druga – ,,Wybuch II Wojny Światowej,, – wkroczenie wojsk niemieckich
3. Scena trzecia – ,,Internowanie polskiej inteligencji w obozie internowanych w Lipce 1939,,
4. Scena czwarta – ,,Hubal,,
5. Scena piąta – ,,Wał Pomorski,,

SCENA I

 

Akcja naszego widowiska rozgrywa się nie opodal historycznej granicy polsko – niemieckiej na dużej polanie w lesie nie opodal ,,basenu,, w Lipce. / Scenografia: Dwie strażnice graniczne, polska i niemiecka, budki strażników, szlabany, barak dla więźniów/

Odbywa się ruch graniczny, granicę przekraczają piesi w jedną i druga stronę, rys historyczny – narratora przedstawia ówczesne stosunki pomiędzy Polską i Niemcami. Klimatem tamtych czasów jest muzyka, która pojawia się raz z jednej to z drugiej strony. Mężczyźni na rowerach przekraczają granicę, jadą zapewne do pracy w pobliskich miasteczkach niemieckich. np. do Debrzna czy do kaflarni w Gronowie lub winiarni w Lipce. Życie jest spokojne i nie wróży zbliżających się złych wydarzeń.

Spokojna muzyka zagłuszana jest coraz częściej, marszami wojskowymi i przemówieniami Hitlera. Na strażnicy niemieckiej pojawiają się symbole nazistowskie, zaczynają powiewać flagi ze swastyką. Strażnicy z jednej i drugiej strony nerwowo przeglądają gazety i wsłuchują się w audycje radiowe. Następuje zamknięcie granicy dla Polaków i Niemców. Podróżni są odprawiani z ,,kwitkiem,,. W głośnikach pojawiają się zapowiedzi wojny / Prezydent Stażyński/.

SCENA II

 

Wszystko milknie. /Złowrogo brzmiąca muzyka zapowiada tragiczne wydarzenia/ Nagle z dużą gwałtownością następuje szereg wybuchów przed Polską strażnicą, wśród polskiej załogi następuje duże zamieszanie, przy granicy Niemieckiej pojawiają się żołnierze oraz niemieckie wozy bojowe , ostrzeliwują polskie pozycje. Polska kawaleria zajmuje stanowiska bojowe w obronie polskiej granicy. Po serii wybuchów i strzałów żołnierze polscy wycofują się. Żołnierze niemieccy na tle wojskowego marsza tyralierą zbliżają się do szlabanu polskiej granicy, wyłamują szlaban. Siły niemieckie przemieszczają się w głąb terytorium Polski.

SCENA III

 

Na miejsce akcji wjeżdża niemiecki samochód ciężarowy w asyście motocykli. Żołnierze ochraniający konwój z dużym krzykiem i kolbami karabinów ,,zachęcają,, do szybkiego opuszczenia samochodu przez więźniów, Polaków: nauczycieli, księży, urzędników, internowanych w pobliskich powiatach na ziemi polskiej. Zapędzają ich do pobliskiego baraku.

Samochód, motocykle odjeżdżają pozostawiając strażników / jeden strażnik z psem/. /Narrator przedstawia autentyczne fakty dotyczące obozu internowanych zlokalizowanego w Lipce we wrześniu 1939r./

Grupa więźniów rusza do ciężkiej pracy przy ogrodzeniu obozowiska, od dużego ciężaru jeden z więźniów upada, żołnierz hitlerowski zaczyna się znęcać nad umęczonym więźniem. Do zdarzenia zbliża się ksiądz, który próbuje odciągnąć bitego człowieka, w tym momencie rzuca się na niego pies wartownika, atakuje go wściekle, po chwili wartownik przywołuje psa. Zmęczeni więźniowie wracają do stodoły na spoczynek. Jeden z wartowników wywołuje dwóch więźniów, wywołani zbliżają się do ogrodzenia, padają strzały. Wartownik obszukuje kieszenie zamordowanych. Inni więźniowie wynoszą zwłoki zamordowanych. Następuje ,,załadunek,, więźniów na ciężarówkę, w asyście motocykli, kolumna wyjeżdża z planu.

SCENA IV

 

/Bohaterska a zarazem tragiczna historia legendarnego majora Hubala i jego oddziału – ostatniego oddziału Wojska Polskiego, który nie złożył broni po klęsce wrześniowej stając się pierwszym oddziałem partyzanckim II wojny światowej./

– Na polanę wjeżdża oddział konny. Ułani zdejmują siodła, ustawiają broń w kozły. /Narrator opisuje bohaterska walkę Hubala/ Do oddziału zbliżają się kobiety niosące kosze z jedzeniem, podczas czyszczenia broni , spożywania posiłku, prezentowane są polskie pieśni żołnierskie z przed II Woj. Św.

Do oddziału zbliża się jeździec na koniu, informuje mjr Hubala o oddziałach niemieckich stacjonujących we wsi. Hubal zarządza zbiórkę żołnierzy, oddział rusza do walki / wyjeżdża z miejsca akcji/.

W oddali słychać odgłosy strzałów i wybuchów armatnich. Ponownie na polanę powracają ułani trochę w chaosie, wśród nich jest mjr Hubal, Niemcy zbliżają się i otaczają Hubala. Padają kolejne strzały i mjr Hubal pada zabity na ziemię jego dwóch kompanów dzieli jego los. Do miejsca akcji zbliża się wóz konny, niemieccy żołnierze układają zwłoki Hubala na wozie, fotografują, wóz odjeżdża w asyście oddziału niemieckiego.

SCENA V

 

/Przedpole Wału Pomorskiego/ 4 Dywizja Piechoty WP im. Jana Kilińskiego ob. strony Bydgoszczy zbliżyła się do m. Złotów, napotkała silny opór wojsk niemieckich. /W oddali słychać pomruk zbliżającego się frontu/

Wojska niemieckie zajmują pozycje obronne, podjeżdżają armaty, żołnierze przygotowują stanowiska ogniowe, żołnierze maskują sprzęt siatką maskującą, gałęziami. Dwóch żołnierzy na planie przebiera się w mundury żołnierzy polskich. Po pewnym czasie do miejsca akcji zbliża się zwiad polskich żołnierzy /około 5 żołnierzy/. Badając teren Polacy poruszają się bardzo ostrożnie, w pewnym momencie z zarośli wychodzą przebrani w polskie mundury 2 niemieccy żołnierze, zachęcając Polaków do wejścia głębiej w teren zwiadu. Polacy nie spodziewając się podstępu ruszają do przodu, zostają ostrzelani przez zamaskowanych żołnierzy niemieckich. Ranni Polacy wycofują się zajmując pozycje strzeleckie.

Do działań wkraczają większe siły polskie, podjeżdża armata, następuje ostrzał pozycji niemieckich, Niemcy odpowiadają ogniem. Do pozycji szpicy polskich sił zbliża się czołg T-34 rozpoczyna atak oddając parę strzałów w kierunku sił wroga. Niemcy odpowiadają ogniem.

Czołg otrzymuje trafienie /pocisk wybucha na pancerzu czołgu, powoduje pożar, zapalenie świecy dymnej/, pojazd zaczyna kręcić się wkoło. Z pojazdu wyskakuje czołgista, próbuje gasić maszynę, zostaje ranny, pojawia się następny, ugasza pożar. Czołg wycofuje się na pozycje polskich żołnierzy. Milknie kanonada wybuchów. Żołnierze z jednej i drugiej strony zbierają rannych, opatrują rany. Część żołnierzy poprawia swoje stanowiska ogniowe, okopując się. Następuje cisza. Nagle do żołnierzy docierają odgłosy muzyki rosyjskiej. Do pozycji polskich żołnierzy zbliża się motocykl z żołnierzami Armii Radzieckiej. Załoga motocykla swoim odważnym zachowaniem sprawia wrażenie dobrze wstawionej. Nie zważając na niebezpieczeństwo, Rosjanie zbliżają się do pozycji niemieckich, po krótkiej wymianie ognia motocykl z załogą radziecką zostaje zlikwidowany. Po stronie sił polskich dowódca organizuje krótką odprawę drużyn i czołgu. Od strony polskich pozycji następuje silny ostrzał pozycji niemieckich, Niemcy odpowiadają ogniem. Do walki rusza czołg za nim piechota, pozycje wroga ostrzeliwuje armata. Czołg przedziera się na pozycje wroga, niszczy taranując zabudowania w których chowają się żołnierze niemieccy. Po krótkiej wymianie ognia żołnierze niemieccy poddają się.

Skip to content